Gerarodowi nie oparł się nawet chłopak jego przyjaciółki. Był skandal na drugi dzień i potem, ale wszystko zostało "w rodzinie". 

Był gwiazdą Teatru Wielkiego w Warszawie, ale tańczył też w rozrywkowych programach telewizyjnych. Pojawił się w filmach Andrzeja Wajdy i Stanisława Barei, bywał fotomodelem Barbary Hoff. Uwielbiany przez kobiety i mężczyzn. U szczytu kariery wyemigrował z Polski, by wejść na taneczny Olimp i znaleźć się w zespole Maurice'a Béjarta. Z „Baletem XX wieku” zwiedził cały świat.

Gerard Wilk, jeden z najwybitniejszych polskich tancerzy, miał wszystko: urodę, talent, uznanie i popularność.

Przyjaciółka i partnerka sceniczna Wilka, Zofia Rudnicka, przypomina tancerza i otaczający go świat. Odwiedzamy modne miejsca Warszawy lat 60. XX wieku, poznajemy ważne osoby, a potem wyruszamy w podróż po Europie. Odwiedzamy gejowskie kluby w Brukseli i zwiedzamy Paryż. Autorka do wspomnień zaprasza rodzinę, znajomych, współpracowników. Rozmawia z kochankami Wilka, odwiedza jego ostatniego partnera, wyszukuje unikatowe zdjęcia.

Gdy zobaczyłem go pierwszy raz, był zjawiskowy, opalony, w piaskowych skodniach i fioletowej, bardzo rozpiętej koszuli. Nagle od tyłu wsunął mi do ręki kartkę z numerem telefonu - wspomina Marek Barbasiewicz.

28 sierpnia 1995 roku Gerard Wilk zmarł na AIDS. Nawet przed dobrymi znajomymi ukrywał, że od kilku lat żyje z HIV, co wówczas oznaczało wyrok śmierci.