Strachnia jest młodym, obiecującym pisarzem, dręczonym przez demony tak przeszłości jak i teraźniejszości. Wciąż nie może uwolnić się od wspomnienia byłej żony Jeleny, która znalazła nieoczekiwaną satysfakcję w związku z drugą kobietą.

„Dzieci bez oczu” debiutancka powieść serbskiego pisarza Borko Veljovića to historia ogarniętego marazmem Strachinii, który pozornie mając pomysł na życie, nie umie być szczęśliwy. Veljović opisuje jego zwyczajną, a w gruncie rzeczy ponurą codzienność – spotkania z przyjaciółmi parającymi się – tak jak on – piórem, zabawy z psem, rozmyślania o nieudanym małżeństwie z Jeleną, która weszła w związek z inną kobietą. Czy fascynacja przyjaciółką wyzwoli go z marazmu? I jak potoczą się losy namiętnej Jeleny i jej kochanki Jowany?

Spotkałam pewną blondynkę. Przypominała mi kogoś. Miałam wrażenie, że gdzieś ją już widziałam. Wszystko było takie piękne, spontaniczne i beztroskie. Kąpałyśmy się nago w zatoce Sawy, całowałyśmy i pieściłyśmy. Nieważne, jak się poznałyśmy. Był wczesny poranek, gdy stałyśmy się jednością. (…)  Ona leżała obok mnie, a jej kościste ręce mierzwiły moje włosy. Szeptała czułe słówka. Dobrze wiedziała, co kobieta pragnie poczuć i usłyszeć po uprawianiu miłości.

Opis autorstwa Michała Urbaniaka.