16-letni Aaron Soto, narrator powieści, zmaga się z trudnym dorastaniem. Dźwiga brzemię traum – samobójstwa ojca i własnej próby samobójczej; pamiątką po niej jest „uśmiechnięta” blizna na nadgarstku. Jest lubiany wśród rówieśników, ma oddaną dziewczynę Genevieve, ale pozostaje trochę zagubiony. Przypadkowo poznaje Thomasa – zaczynają spędzać razem dużo czasu, dobrze się rozumieją. Aaron oszukuje dziewczynę i samego siebie. W końcu zdaje sobie sprawę z tego, kim jest – tylko słowo „gej” zastępuje „fanem facetów”. Postanawia zawalczyć o swoje uczucia. Wszystko wydaje się przewidywalne, znamy już takie powieści młodzieżowe LGBT, prawda? Otóż nie. Bo nieoczekiwanie pojawiają się nowe elementy układanki i na historię Aarona trzeba spojrzeć inaczej. Ale nie mogę spojlerować.

Portret tego nastolatka na drodze do samoakceptacji jest bardzo prawdziwy psychologicznie. Lubimy go, rozumiemy, współczujemy mu – aż chciałoby się odsunąć od niego te wszystkie koszmarne zdarzenia i decyzje, które ukształtowały jego życie. To mocna, chwytająca za serce powieść z niestandardowymi rozwiązaniami.

"Replika"