Zestaw książka plus film na DVD - z najgłośniejszą historią gejowską ostatnich lat!

Książka Andre Acimana i towarzyszący jej film, to bez wątpienia największe wydarzenia gejowskiej kultury ostatnich lat. Tak się składa, że najpierw czytaliśmy książkę, a później oglądaliśmy film. I trzeba przyznać, że był to dobry wybór - bo i jedno i drugie pokazuje tę historię nieco inaczej, ale oba doskonale się uzupełniają. Oś opowieści jest ta sama: miłość, która zakwitła między młodym chłopakiem, a o kilka lat od niego starszym dwudziestokilkulatkiem podczas wakacji we Włoszech.

W książce obserwujemy ją na tle pięknego włoskiego wybrzeża, powieść pachnie słońcem, plażą, skalistym brzegiem morza i małym włoskim miasteczkiem zanurzonym w środku upalnego lata. Niestety, film nie pokazuje tego tak dobrze: zamiast morza mamy rzekę, zamiast plaży - zarośla, a i upału nie poczujemy. Za to film pokazuje coś, czego nie uświadczymy w powieści Acimana: przystojnego Olivera i fantastyczną grę Elio, którego gra aktor Timothée Chalamet (nominacja do Oscara!). W filmie znajdziemy wszystkie najważniejsze punkty książki: rosnące między chłopakami napięcie, słynną scenę z seksem z brzoskwinią, czerwone kąpielówki Olivera, niesamowicie ważną rozmowę Elio z ojcem. Ale książka ma ciąg dalszy - bo nie kończy się na telefonie Olivera z informacją, która mocno zasmuca Elio. W książce przeczytacie co w życiu obu zdarzyło się później. Czy może przynajmniej książka kończy się happy endem?

Andre Aciman w swojej książce opisuje rozterki Elio po pierwszym seksie z Oliverem, jego młodzieńcze miotanie się między pożądaniem, a chęcią zapomnienia. Pokazuje, że miłość między nimi - choć prawie od pierwszego wejrzenia - to rodziła się przez długie tygodnie, wypełnione ukradkowymi spojrzeniami, marzeniami, zniecierpliwieniem, czasem złością, a czasem fascynacją. Pierwszym dotykiem. I nie sposób wspomnieć o jeszcze jednym: mocno zaznaczonym tu fetyszem stóp autora książki. Bo stopy Olivera i stopy Elio mają swój "istotny wkład" w rozkwitające uczucia między dwoma chłopakami.

W filmie postaci są zarysowane nieco inaczej. Nie tylko głównych bohaterów, ale też rodziców Elio, dziewczyn, które pojawiają się w tle (a które mają sporą ochotę na Olivera - i książka nie pozostawia wątpliwości, że mógł ulec ich urokom), w filmie zamiast wyprawy do Rzymu obaj chłopcy jadą żegnać się na północ Włoch, do Bergamo. Ale wszystko to powoduje że jedna i druga historia - choć styczne w kluczowych punktach - to tę samą opowieść pokazują nieco inaczej.