Wyobraź sobie, że w wielkim mieście, wracając nad ranem do domu w dobrym nastroju od znajomych, zaczepia cię bardzo przystojny facet. Wyobraź sobie, że proponuje ci seks, i nie chce odpuścić - a do tego bardzo wpadł ci w oko. Zapraszasz go do domu i ostra akcja w łóżku trwa kilka godzin.A pomiędzy - fajnie klei się między wami rozmowa. 

A teraz wyobraź sobie, że chce cię okraść, wyciąga pistolet i zaczyna ci grozić. Gwałci cię i zaczyna dusić.

Właśnie tę historię przeżył w Paryżu Édouard, autor tej powieści. Wracał od znajomych po kolacji wigilijnej. Na jednej z ulic zaczepił go nieznajomy - który zaczął komplementować jego urodę i zaproponował seks. Po naleganiach, Édouard zgadza się, jak mówil w wywiadach - "oszołomiony pięknem" tego chłopaka, który miał na imię Reda. Jak się okazało, jego rodzina pochodzi z Algierii i przeszła piekło próbując dostać się lata temu do Francji.

Dwie-trzy godziny seksu, sporo rozmów o życiu. I nagle, kiedy noc miała się ku końcowi, Reda tuż przed wyjściem chciał ukraść kilka rzeczy. Kiedy mu się to nie udało - zareagował agresją, zgwałcił Édouarda i groził mu bronią.

I właśnie ta książka jest formą terapii Édouarda, który postanowił tę historię opowiedzieć wszystkim i szuka w niej odpowiedzi, dlaczego padł ofiarą agresji.

"Wyjaśnień może być wiele i piszę o nich w 'Historii przemocy'. Ale jedno z nich wydaje mi się szczególnie istotne. Wychowywał się w homofobicznej kulturze, nauczono go być homofobem, tymczasem – urodził się gejem. Ten rodzaj schizofrenii, w której przyszło mu żyć, całkowicie go zniewolił" - mówił autor w wywiadzie dla "Wysokich Obcasów".

Czytaj o tej książce również na blogu Misia Dyrektora > tutaj!

O dobrych książkach trzeba rozmawiać. Połowa maja, messenger.
Szybka wymiana zdań, w biegu.
Czytam Louisa. Świetny jest!
(Mówiłem).
Kapitalnie skrojona powieść.
(Potwierdzam, świetna konstrukcja!)
I te zmiany tempa akcji, te głosy z offu!
(A do tego cała prawda o współczesnej Francji, o przemocy, która narasta).
Jestem tą książką zachwycony.
(I ja. I będą kolejni, zobaczysz).

Wojciech Szot, „Kurzojady” (Michał Nogaś, „Gazeta Wyborcza”/„Radio Książki”)

Przerażająca konfrontacja ofiary i oprawcy. Pokłady zła oraz żądzy, ale potem przede wszystkim to, co pozostaje... Louis tworzy opowieść o tym, jak rodzą się strach i uprzedzenie. Do czego prowadzą. I o tym, że mogą być później groźniejszymi oprawcami niż ten realny. Dreszcze przy lekturze.

Jarosław Czechowicz, „Krytycznym okiem”