Jak być gejem i neonazistą jednocześnie?

„Braterstwo” zgłębia środowisko duńskich neonazistów, w którym najbardziej błyskotliwy spośród rekrutów – Lars – jest jednocześnie zakamuflowanym homoseksualistą. Zawiedziony po pominięciu go przy rozdzielaniu awansów w wojsku (najprawdopodobniej jako konsekwencja plotek o jego skłonnościach homoseksualnych) Lars wydaje się kwestionować swoją męskość i szuka jej potwierdzenia gdzie indziej. Gdy trafia do neonazistowskiej grupy, gdzie jest szanowany i doceniany, całkowicie wnika w nowe środowisko. Poznaje tam Jimmy’ego, jednego z inicjatorów brutalnego linczu na młodym geju. Wkrótce wzajemna fascynacja Larsa i Jimmy’ego staje się dla obu bardzo niebezpieczna i coraz trudniejsza do ukrycia. Lars staje się kimś na kształt protegowanego Jimmy’ego razem wyjeżdżają remontować chatę jednego z liderów grupy – Ebbe. Szybko ich wzajemna fascynacja przeobraża się w romans zbyt intensywny, by mógł trzymany w sekrecie. Lars i Jimmy nie mają pojęcia, co robić z taką namiętnością, w której szczęście nieodłącznie wiąże się z lękiem i wstydem. Film porusza ważną kwestię tzw. braterstwa pogmatwane relacje między jej członkami elektryzują, przybierając co raz inną formę: przyjaźni, twardej rywalizacji, a momentami homoseksualnej fascynacji i pożądania. Gdy Lars edukuje grupę o Ernście Röhmie, liderze nazistowskich oddziałów SA, a jednocześnie geju, straconym w 1934 roku, ta odczuwa wyraźny dyskomfort, upierając się, że może Röhm gejem jednak nie był.