Połowa lat 30. XX wieku, wytworny hotel w Giessbach, górskim szwajcarskim kurorcie – oto sceneria wielkiego dramatu Ernesta, tytułowego kelnera doskonałego. Jest to krótka historia jego dorosłego życia – kilkudziesięcioletniej, monotonnej codzienności, w której chwile jedynego szczęścia to wspomnienie miłości do Jakoba, kochanka z czasów młodości.

Tragiczny finał gorącego uczucia Erneste wymazał z pamięci. Zdawało się, że nic nie jest w stanie przywrócić bólu związanego z bezpowrotnie utraconym szczęściem. Jednak w 1966 r. kelner doskonały otrzymuje list od Jakoba, w którym zawarta jest niecodzienna prośba. Ernest waha się, czy ja spełnić, ale przystępując do działania odkrywa prawdę o przeszłości, której wcześniej nie ważył się poznać. To stylowy romans gejowski o niszczącej sile piękna a zarazem studium uczucia, które nie chce przeminąć.

Recenzja książki Sebastiana Siembory z numeru 20/2009 \'Repliki\'.